حتماً بارها در بزرگراه ها و خیابان های شلوغ به این تابلو برخوردید که از تغییر جهت ناگهانی خودداری کنید. این جمله برای رانندگی خوب و متین است اما معلوم نیست برای زندگی تکراری ما، درست و کارآمد باشد. گاهی لازم است در همه پیموده ها و پیمانه ها شک کنیم و از چیزهای جدید سراغ بگیریم.
جایی از علامه محمد تقی جعفری(ره) می خواندم که چند روز مانده به محرم ۱۳۶۳ قمری به محضر استاد شیخ مرتضی طالقانی می رود تا برایش جلسه درسی برقرار نماید. استاد امتناع می ورزد. علامه اصرار می کند و استاد در پاسخ به اصرارهای بیش از حد او فقط به این بیت شعر اکتفا می نماید که « تا رسد دستت به خود شو کارگر ؛ چون فتی از پای خواهی زد به سر»
این طنین تاریخ است به همه ما که فرصت می گذرد و دیگر تکرار نمی شود. «خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز ؛ پیش تر زان که شود کاسه سر، خاک انداز». متأسفانه این روزها زندگی، اغلب مان را یکنواخت کرده و موجب شده تا به گذشته اعتیاد پیدا کرده و نسبت به آینده در خماری به سر بریم !
لطفاً، نقطه طلایی زندگی تان را پیدا کنید چرا که «عاقبت منزل ما وادی خاموشان است ؛ حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز» !
ذهن انسان اکثر اوقات در حال گفتگو ( پرسش و پاسخ ) است ، حتی زمانی که آرام هستیم . به قول حافظ :
در اندرون من خسته دل ندانم کیست / که من خموشم و او در فغان و در غوغاست