تا حالا فکر کردید که روزهای«مبادا» چقدر در زندگی ما نقش ایفا کرده اند؟ بچه که بودیم روزهای «مبادا» بیشتر و پر رنگ تر از این روزها در زندگی مان جریان داشت. مامان، پارچه سوغاتی را که از مکه آورده بودند برای روز «مبادا» نگه می داشت و قیچی نمی زد. بابا همیشه توی کشوی میزش مقداری پول برای روز «مبادا» کنار می گذاشت خودمان هم از خیر رفتن به خانه دوستمان برای نیم ساعت بازی کردن می گذشتیم تا وقت بیشتری برای روز «مبادا» جمع کنیم و راحت تر بتوانیم رضایت مامان و بابا را برای خواسته های دیگرمان جلب کنیم.
روز «مبادا» برای خیلی ها حکم چند قدم جلوتر دیدن را داشت. بهانه ای بود برای دلگرم بودن، دستاویزی برای خیال راحت؛ «مبادا» روز عجیب و غریبی نبود. ممکن بود هیچ وقت هم از راه نرسد اما همین توشه جمع کردن برای روزهایی مثل همه روزهای خدا، حال آدم را خوب می کرد و به همین راحتی دلمان آرام می گرفت!
حالا که فکر می کنم می بینم «مبادا» فقط یک روز نیست، اساساً و لزوماً مربوط به زمان نیست. «مبادا» همین حالاست. «مبادا» بعضی آدم ها هستند. «مبادا» حس های تکرار نشدنی هستند که باید قدرشان را دانست. «مبادا» هر آن چیزی و کسی است که می تواند نباشد اما هست. «مبادا» مادرمان است که سنی از او گذشته، «مبادا» روزهای زندگی مان است که مثل برق و باد می گذرد. «مبادا» فرصت یاد گرفتن است که ممکن است هیچ وقت دیگر مهیا نشود. «مبادا» خنده دوستانمان است. «مبادا» آدم هایی هستند که دور و بر ما زندگی می کنند و مصداق کامل مبادا هستند. آدم هایی که وجودشان لازم و حتی کافی است. همان هایی که در خانه شان همیشه باز است؛ همان هایی که بوده اند، هستند و خواهند بود؛ همان هایی که اگر فرسنگ ها هم با شما فاصله داشته باشند، حواسشان به شما هست؛ همان ها که لبخندشان زندگی است؛ همان ها که ...
این آدم ها «مبادا»های زندگی ما هستند. برای این آدم ها می شود توشه جمع کرد. نباید برای محبت به آنها منتظر فرصت شد. یادمان باشد آنها «مبادا» هستند نه روز «مبادا» که بخواهیم منتظر بمانیم تا سر برسد و از ته صندوقچه آخرین داشته ها را برایشان بیرون بکشیم. باید هرچه هست و نیست همین حالا، همین لحظه و همین جا برایشان خرج کنیم. برای این آدم ها همیشه باید شش دانگ باشیم و بودن همیشگی شان را با طعم عادت و وظیفه تلخ نکنیم.
لطفاً برای «مبادا»های زندگی تان وقت بگذارید و اگر لازم شد جان بگذارید. برای «مبادا»هایتان، «مبادا» باشید؛ باور کنید همین حالا روز «مبادا» است و «مبادا» تری وجود ندارد. منتظر نمانید، از توی کشو، از کف صندوقچه و از ته دلتان، هر آنچه را که ذخیره کرده اید بیرون بریزید و دو دستی تقدیم همه آنهایی کنید که وقت بودنشان، روز «مبادا» است و بودنشان غنیمت زندگی !
ناشناس